czy to widać?

Zastanawiam się czy Patrick ma wpływ na Wasz styl ubierania:)
Mnie się zawsze wydawało, że nie szczególnie sie z tłumu wyróżniam. Dziś jednak miało miejsce głupie zdarzenie. Byłam w szkole podstawowej odebrać młodszą siostrę i 1 dzieciak krzyknął do kolegi "Patrz, przebierańcy!" po czym wskazał palcem na mnie. No to lol.
A ja założyłam tylko oldskulową spódniczke i buty sportowe z czerwonymi sznurówkami (conversy, ale nie trampki).

Skłoniło mnie to do powtórnego przemyślenia swojego imidżu i jednak stwierdzam, że potrafie dobrać sobie dość dziwnie ciuchy i wyjść tak na ulicę:P

A jak jest z Wami?

cóż...
ostatnio kupiłam łańcuszek w hymy z jednorożcem, jabłkiem, tęczą i ptakiem (takie kolorowe wisiorki zawieszone na jednym łańcuszku), nabyłam patrickową koszulę...
nie ukrywam, że jego styl ma na mnie spory wpływ, ale na ogół łączę ze sobą wszystkie "alternatywne style" na raz.

fakt, w H&Mie są teraz (przynajmniej ostatnio były:P) takie patrykowe koszule :D
Moja koleżanka ma coś takiego. Nie będę się bawić w kopiowanie, bo już itak nas jeden koleś bliźniaczkami nazwał.

nie wiem...dobre pytanie. patrykową koszulę mam od paru lat, hmmm...
jego stylko tak dokładnie siechyba nigdy nie skopiuje. Chyba że ktoś jest baaardzo odważny.
Ja nie.

no na moj styl wplywa wszystko czego slucham, chociaz nie tak, ze wlasnie kopiuje czyjs styl, tylko no jakies elementy, albo wpywa to na to jakiego typu rzeczy na mnie wplywaja, choc mysle, ze u mnie tego nie widac bo ubieram sie (niestety) dosyc nudno i nie wyrozniam sie, no chyba ze czasem zaszaleje, np z jakas torebka albo butami (mam wiele dosyc "szalonych" butow:P np ze skory krokodylej jakby) czy jakims tam dodatkiem innym, no ale ogolnie moim najwiekszym problemem jest to, ze jestem zbyt niesmiala na odwazniejsze eksperymenty (co nie zmienia faktu, ze lubie kupowac dziwne ubrania i trohe ich mam:D)

oglądałam ostatnio patrykową koszulę, był tylko rozmiar XS, ale mama obiecała że mi kupi na urodziny jak sprowadzą ^^'
też lubię łączyć różne style, zwykle chodzę w trampkach a na zimę mam glanopodobne buty (nie glany niestety :[), jak narazie w mojej szafie jest sporo "zwykłych" ubrań, które nosiłam zanim zaczęła się moja fascynacja różnymi subkulturami, ale zauważyłam, że to co kupuję teraz już nie jest takie normalne xD

aaa, i mam fajną torbę, poobwieszaną różnymi rzeczami.

a ja mam Torbę z Eustachiuszem i to moja jedyna torba i sa na niej nakrętki od "tymbarków". Tak, wierze w Tymbarki.
Nie lubię chodzic po sklepach odzieżowych. Szybko się strasznie nudze. =.= Chociaż zalezy od osoby towarzyszącej.
A styl ubierania się? Hmm... chyba dość normalnie. jeansy, koszule etc. chyba, że coś odwale...
chociaż będę sobie przerabiać jutro stara babcinę koszulę w różowe paski... :)

Ja nie znoszę zakupów. Zwłaszcza z mamą.
Jedyne co lubię kupować to książki, płyty... buty ^^

a ja lubię, ale tylko wtedy jeśli nie są to spodnie i mam sporo pieniędzy :D
na mieście też się raczej nie wyróżniam. wyglądam bardzo dziwnie i się sobie nie podobam.
no i nie potrafię łączyć fajnie ubrań :S

ja mam długa twarz. xD
Ale tam przyzwyczaiłam się juz do siebie. :P
Uwielbiam ksiegarnie, mhruu. ... *.*

i antykwariaty... też taka księgarnia, tylko fajniejszy nastrój i nie mdleję na widok cen ^^'
nie lubię wyglądać całkiem normalnie, więc stawiam na dodatki, typu korale itp. albo jakieś bardziej śmieszne gadżety. właściwie wszystko, byleby zwrócić na siebie uwagę :) no, a zachowaniem już to łatwo przypieczętować!

Ja też zawsze byłam nieśmiała chorobliwie, ale o dziwo ubiorem zawsze jakoś tak odstawałam. Może to była walka ze sobą. Jak sobie przypomnę siebie w wieku 15 lat to ręce i nogi opadają. Miałam okrutne czerwone włosy i superstary z błękitnymi sznurówkami. Nosiłam do tego soczysto zielone koszulki...ehh. Odziwo jedna taka pani powiedziała mi, że ciekawie dobieram kolory i robiła mi zdjęcia wśród pięknych kwiatów na wyspie Mainau. Dobrze, że tych zdjęć nie widziałam:P Pewnie straszne były.

też jestem nieśmiała.
hm... ciekawe jakby wyglądało ansz spotkanie w realu, skoro jesteśmy tkaie nieśmiałe.
ja jestem czasem, aż chorobliwie, np. pierwszy raz sprzedawczyni stawiłam czoła w wieku 8 lat, zawsze mnie to stresowało =.=

ajakoś nie ubieram sie zbyt oryginalnie, nad czym ubolewam, ale... jakoś tak wychodzi. nawet nie to, że się wstydze, czy coś... sama nie wiem.
nei lubię kupować butów i spodni, bo nigdy nic mi się nie podoba. ogólnie sklepy, poza lumpeksami, są drażniące, zawsze coś gdzieś mi odstaje, nie pasuje albo się nie podoba. a glany, jesuz maria. no nie mogę, całą zimę przechodziłam jak debil, żeby jak najbardziej je zniszczyć, bo prawieże nowe, bo mi szkoda było rodziców naciągać na kolejne buty. od jakiegoś czasuich nie znoszę. fuj ;p

dzisiaj moja koleżanka mi powiedziała, że odobno widać, czego słucham (pominę koszulki z nazwami zespołów). z rozmowy mojej koleżanki z kuzynką (?)
- z kim siedzisz na fizyce?
- z magdą. pewnie ją pamiętasz, była tu kiedyś...
- aaa... to ta rockmanka (?!), tak?

xD no to się dowiedziałam.. hehe. jak widać patrykowy (patykowy) styljeszcze nie jest tak widoczny. może dlatego, że jeszcze nie zdąrzyłam dojść do pasmanterii. (a zachodzę tam już chyba rok i jeszcze nie zdąrzyłam...)